Gözyaşıyla aldatmak,insanın en büyük silahıdır.
Belki de şuydu gerekli olan; sıradan görünenama kendi içinde ihtişam barındıran bir hayatsürmek. Yanlışlardan doğru damıtmayı amaçederek ömür çürütmek değil, sadece bir doğruya asılmak. Sandığı kadar büyük olmadığınıanlamalıydı insan, bir gün unutulacağını bilmeliydi. İçinde bulunduğumuz zaman böylesini gerektiriyor denilen ama kendisine hiç degerekmeyen onca saçma şeyin tahakkümünden arındırmalıydı kendisini. Bir insanın tümihtiyacı ne biliyor musunuz? Bir damın altındabile olsa vicdanı rahat şekilde uyuyabilmek!Evet, ertesi sabah uyandığında aynada kendisine çekincesizce bakabilmeli, bunun zenginlikolduğunun kavrayışına da sahip olmalı; aksinegüzel görünmek adına bir ton uğraş vermenin gereksizliğini, asıl yoksunluğun tam da buolduğunu bilmeli. Kokulu sabunlarla yıkamalıtenini, hoş kıyafetler giymeli. Hakiki bir davayakendisini adayıp, ama hakiki bir davaya, ruhunu hayatın yorgunluğundan arındırmış birşekilde kendisini sokaklara salmalı, çiçeksiz birbahçenin ekilmiş ilk tohumları gibi.