Minnet Huda'ya evlet-i dünya fena bulur
Baki kalur sahife-i alemde adumuz (Baki)
Zülfüne kalsa perişan eylemezdi dilleri
Anı da tahrik eden bâd-ı sabadır n'eylesin (Nef'i)
Verip tezelül-i Mansur'u sak-ı Arş'a tamam
Huda Huda diyerek pay-ı dara dek gideriz (Naili)