Seraye

Herkesini ve her şeyini kaybedenler
Sırt hatlarını ezbere bilirler gitmelerin
Ne zaman yetmişlik bir yağmur açsalar
Bütün şehir sırılsıklam ıslanır
Zil zurna sarhoş olur akşamlar...

Gel de şimdi yanmayı unuttur bana
Unuttur yahut suyu azizliğini hatırlat
De ki: Yaralanmış bir gönül sevmek
Haddinden fazla ağırdır ve acıdır
Sırtında taşıdığın vebal ile
Kimselere yaslanma, acıtır...