şimdi başka bir yer
başka insanlar ve ben kimsenin beni tanımadığı,
sevmediği kaldırımda bir köşede ya da bir ağacın dibinde
gidiyorum korkmadan uyuyacağım bir geceye
aynaya bakmadan yüzümü yıkadığım bir cami ya da
sokak çeşmesinde her gün biraz daha unutup eskileri
en güzel anılarımı saklayan şarkıları dinleye dinleye
buğdaylara dileklerimi fısıldayarak atıp güvercinlere
bilmediğim bir köyün, kasabanın, şehrin orta yerinde
yüzümü öptürüp sabah güneşine kinimi, öfkemi,
hesabı kitabı atıp güneşin içine aydınlığa gülen
portakal çiçeğini çekeceğim içime.