- Seni Başbakana şikayet edeceğim, dedi Muhtar.
- Söz verdiğim için mi şikayet edeceksiniz? Söz vermede ben onun çırağı bile olamam...
Başlarından vurulmuşa döndüler. Köye vardıklarında ne diyeceklerini düşünüyorlardı. Muhtar öfkeliydi. Otele doğru ağır adımlarla ilerlerken:
- Bundan sonra kesin söz vermeyen politikacıya kızmayalım. Hiç olmazsa iyi davranıyorlar,
adam kovmuyorlar, dedi.
Arif Çavuş:
- Şimdi ne yapacağız, neyle geçineceğiz? diye sordu. Köylü aç kalacak.
Kuru Cafer acı acı gülerek:
- Nasıl olsa, sırtımızla adam taşımayı öğrendik. Korkma, kimse aç kalmaz. Birer semer aldıkmı iş kolay. Ben eşek olduktan sonra binen bulunur, dedi.