Bir gün bizim alık
Çıkmış avlamaya balık
Atlamış bir sandala
Düşlere dala dala
Atmış oltayı suya
Şaşılacak yanı bu ya
Unutmuş almaya yem ile solucan
Kimde tasa kimde üzülecek can
Böyle de yakalarım sanmış
Buna yalnız kendi kanmış
Çıplak iğneyi görünce balıklar
Durur mu hiç o an kaçmışlar
Bizimki yine de yakalamayı sayıklar
Bir atmış olmamış
Demiş balık kalmamış
Asılmış küreklere
Denemiş şansını gene
Çokmuş cefası
Yokmuş sefası
Kayık kirası
Baş belası
Söz de vermiş hani
Pazardan mı alacak yani
Birden ağırlaşmış olta
Takmış mantarı koluna
Çekmiş oltayı boyuna
Balık gelmiş oyuna
Yemsiz oltaya gelen balık
Sen balıkçıdan da alık
Kollasaydın ya kendini
Üzülmem sana
Buldun çünkü dengini