"Vav" bir duruş, "vav" varoluş, anne karnında çocuk,
"Uzun ömür verilirse terse çevrilmiş" bir hal...
"Vav" huzurda, secdelerde beli bükük ihtiyar,
İhtiyaren bir yöneliş, zevale doğru kemal...
Yavrusunu esirgeyen bir annenin kucağı,
İlahi bir merhametin büyütüldüğü beşik...
İsyanla, günahla dolu kulların sığınağı,
"Vav" secdede acziyetle yüz sürülen bir eşik...
"Vav", "elif"in Rabb önünde bükülmüş bir sureti,
"Vahid" olana baş eğip, abdiyeti hissetmek...
"Vav" mahviyet makamında bir kulun silüeti,
Kainatın zübdesinde hakikati seyretmek...