Tarık Tufan varoluşsalyalnızlığımızın peşine düşüyor.Genç bir adam, kafası karışık, âşık, toplum denilen çemberin yavaş yavaş dışına çıkıyor. Sorular soruyor hayata, yaşamın önüneçıkardığı bilgeleri yüreğiyle dinliyor…
"Seni saklıyorum, parmaklarını, ellerinisaklıyorum, gülümserken kıvrılan dudaklarınısaklıyorum, hoşça kallarını saklıyorum,bembeyaz yüzüne bir anda dolanşaşkınlıklarını saklıyorum. Sırf bu yüzdenkalbim bir gün paramparça olacak."