Çık diye ateşten uzatsan elini
Desen ki gel artık yandığın yeter
Beni berbat zannedip, kendi halini
Sütten çıkmış ak kaşık sandığın yeter
Artık zaman bozuldu, bu zaman ahir
Ahiri unutanın her anı zehir
Bizi bizden başkası anlamaz zahir
Olur olmaz herkese kandığın yeter
Sen ayrısın, ben ayrı, dünyalar ayrı
Yok, yan yana durmanın kimseye hayrı
Herkes kendi yoluna desek de gayrı
Şu gönlümde bir lahza kaldığın yeter
Zehir bildim seni, aslın bal olsa da
Gönüller anlaşır, diller lal olsa da
Kavuşmak imkânsız bir hayal olsa da
Uzaklardan gördüğüm endamın yeter