''Mutluluğun anahtarını yalnızca kendi elinde tutabileceği bir kutuya hapseder bir yanı eksik kalanlar."
Bazı yaralar kalbin tam ortasından başlar. Orada büyüyüp dal budak verir. Sürgün sürer, yaprak verir, çiçek açar ve sonunda tüm ruhu sarar. Adları da vardır bu yaraların. Kimininki aşk, kimininki ayrılık, kimininki anne... İpek'in yarasının adı "anne"dir. Annesi hayattayken bırakıldığı ve önceleri alışamadığı yatılı okul, annesinin kaybından sonra genç kızın zorunlu yuvası olur. Sonra... Sonra hayat başlar.
Yatılı okul serüveni, arkadaşlar, aile, sancılı bir ilk aşk...Damla Varol Baysal'ın bize İpek'in yaşadıklarını anlatırken dikkatimize sunduğu önemli konular da var: Erkek egemen bir toplumda kadına bakış, bu bakışa küçük yaşatan itibaren maruz kalan kızlarımız... Tüm bunlar yazarın yalın, sıcak ve duygulu anlatımıyla bizi hayatla bir başına mücadele etmeyi, hayata karşı dik durmayı öğrenen İpek'in serüvenine çekiyor.
-Seyhan Akıncı(Edebiyat Öğretmeni,Yazar)