Nilay ile Koray,
Erkenden uyandılar,
Babalarıyla balığa çıkmak için.
Nila ile Koray,
Etrafı seyrederken,
Babaları kürek çekerken,
Yeterince açıldılar denize.
Nila ile Koray
Dürbünleriyle bakarken,
Babaları oltaya balık gelmesini beklerken,
-Ayyy! Şunlara bak!
Gördüler yunusları.
Bir, iki, üç,
Dört, beş, altı, yedi.
Tam yedi yunus!
-Keşke onları daha yakından görebilseydik,
Diye mırıldandı Koray.
-Keşke...
Dedi Nilay da.
Yunusların küçük balıkları yiyerek beslendiklerini,
Kayıklarına yaklaşırlarsa balıkların kaçacaklarını,
Söyledi babaları.
Nilay'ın aklıa bir fikir geldi.
Babası kabul ederse,
Birlikte yol alacaklardı,
Yunuslarla.