Zifiri

Düştüm parçalandım
Parçaladım da bir bakıma
Nabzına yakın durmak ister gibi
Gözlerimdeki buzu yıkadım
Anlamsız her boşlukta
Yara aldım
Yara da bıraktım bir bakıma
Kendini kaybetmiş bir yolcu gibi
Cehennemine sığındım bedenlerin
Umutsuz bir çağın yangınında
Gırtlağa kadar afetin içindeyim
İnsandan insana olan bu yol
Çıkılmaz bir yokuş
Bu bir yok oluş
Dönmek mümkün mü
Bana sen söyle?