Ne Belli

AYLARDAN EYLÜL Bir Eylül sabahında Üstüne düşen sararmış Yaprakların gölgesinin Masalına sığınacaksın. İşte o zaman Adı konmamış Yetim gecelerin türkülerinde. Acılarından arınmış Yüzünde beliren gülümsemenle herkesi inandıracaksın. Sen asi rüzgar bilmez misin her daim Umutlar kıyıya vurmaz ki. Çakıl taşları arasına düşen tohumun mevsimlere Kafa tutuşundaki etrafa bıraktığı kokusunda Gözlerimin içine bakıp Kim bilir belki yine ustalaşmış Keşkeleri ardında bırakıp içten içe yağan yağmurun Mavisinde dersin ki bir gece masalını ne çok özledim.