Robinson Crusoe

Sağ salim yeniden karaya ayak basabilmiştim. Gözlerimi gökyüzüne kald›rarak birkaç dakika önce kurtulma ümidi olmayan hayat›m› kurtarmas›ndan dolay› Tanr›’ya şükrettim. Ölümden yaşama dönen bir adam›n ruhunda meydana gelen sevinç ve hayreti tarif etmek mümkün değildir zannederim. Bir canl›n›n boynuna ip tak›l›p da tam as›lacağı s›rada kendisine suçunun affedildiği söylenirse, şaşkınlığından kendini kaybedip de kalbi durmas›n diye yan›nda bir cerrah bulundurup kan ald›rma konusunda âdete şimdi art›k hiç şaşm›yorum. Ans›z›n gelen sevinçler başlang›çta insan› ac›lar kadar üzüyor. Kurtulmaktan dolay› büyük bir hayrete düşmüş olduğum hâlde ellerimi gökyüzüne kald›rarak şimdi tarif edemeyeceğim bin türlü hareket ve işaretlerle sahil boyunca şurada burada dolaşıyordum. Boğulan arkadaşlar›m› düşünüyordum. Benden başka hiçbir kimsenin kurtulduğunu düşünmüyordum. Çünkü onlardan hiçbir iz yoktu, üç şapka ve bir kasketle birbirinin çifti olmayan iki kunduradan başka ortal›kta hiçbir şeye rastlamad›m.