Şiirin Kitabı – Bir Yakışıklının Anatomisi

En çok fötr şapkası Daha sonra elbiseleri Birde kol düğmeleri daha çok Ayakkabısı elbisesine Kravatı gömleğine Bir bütünlük içinde; arzı endam. Tıraşsız görmedim ben hiç onu Birde başındaki kele aldırmaz Sürekli bıyıklarını boyardı Her tabaktan yemek yemez Her bardaktan su içmezdi Tam bir müşkülpesentti. Nerde bir çeşme görse Ya suyunu içer ya elini yıkardı Arka cebinden çıkarttığı mendille Ellerini kurular bir ağaca bir çalıya Nereyi bulsa mendilini asardı Çoğu kere unuturdu astığı yerde. Farklı bir yapısı vardı, yaradılıştan Dalgınlığı unutkanlığı ona keza Kimisi yalnız kendisi için yaşadı diyor Kimisi çok fedakâr, digergam Âdemoğlunun kusursuzu vakıa değil Oda bir insandı herkes gibi başka bir şey değil.