Suya Değme

Masalsı bir zaman Dışarda hüngür hüngür bir yağmur Ben o ilkyaz gibi bıraktım ellerimi saçlarına Öyle mutluydun ki tramvay durağında Usulca sokuldun kuytuma Arabaların uğultusunda ıslandık İlkyaz dedim ya Anılar karışıp giderken çıplakça ayak izlerine Avuçlayıp öptüm ıslakça dudaklarını Anlatabilmek ise en güçlü ya da en korkak aşkı İçinde tükenirken bir korkak Küllerini avuçlayıp seviyor olmaktır en güçlü yalanı